Bir İstanbullu olarak belki de beni eh rahatsız eden sosyal problemlerden biridir kentsel dönüşüm. Dersaadet Apartmanı’nı onun için merakla bekliyordum. Film ne yazık ki büyük hayal kırıklığıydı. Nereden başlasam, yönetmenin sinema dilinin tutarsızlığından mı, oyuncuların bu meslekten hiç nasiplerini almamış olmalarından mı, yoksa en kötüsü bu kadar önemli bir konunun yıkım sahneleriyle geçiştirilip sosyal ve kültürel tarafına hiç bakılmamasına mı? Kentsel dönüşüm birçok yönden ele alınabilirdi. Mesela eski apartmanların bahçelerindeki ağaçların yok olması ve dalga geçer gibi süs bitkilerinin bu yeni binaların önlerine konulması. En sertinden yeşil katliamı.
Dönüşüme uğrayan bu semtlerin asıl sahiplerinin ekonomik olarak nasıl göçe zorlandığı veya bu eski sahiplerin ekonomik olarak ihtiyaçları olmamasına rağmen nasıl anılarını sattığı. Şimdi yönetmen Tankut Kılınç diyecek ki “Hayır ben bunların hepsini filmimde işledim.” Yok kardeşim işleyememişsin, bunları gerçekten anlatabilmek için filminde karakter olması gerekir, ne yazık ki sende sadece figürler var. Bu karakterleri canlandıracak kabiliyetli oyuncular barındırılması ve bunlara kimlik oluşturucak diyaloglar yazılması gerekirdi. Sende diyalog yerine Janset’e okuttuğun metinler var. Hadi bunları geçtim. Filmin ilk yarısı gerçekçilik peşinde koşan bir dile sahipken ikinci yarıdan itibaren inşaat makinesinin kepçesi içinde şarkı söyleyen müzisyenler veya at arabasıyla sokakta gezen ve televizyon seyreden, arada da at arabasındaki keçiyi seven sevgili Yüksel Aksu ile yaşadığın sinematografik sapmayı ne yapacağız. Tamam yönetmen bu filmi yapmış peki bu kadar problemli filmi yarışmaya seçen ön jüriye ne demeli? Bir kontenjan vardı da onu mu doldurdunuz? Bu yarışmaya seçilmeyen çok daha iyi filmler olduğunu biliyorum. Bu tercihlerin sebebini keşke açıklasanız…
Yönetmen
Tankut Kılınç
Senaryo
Tankut Kılınç
Görüntü Yönetmeni
Arda Yıldıran
Armağan Gündüz
Tankut Kılınç
Kurgu
Mesut Ulutaş
Fırat Güler
Oyuncular
Hüseyin Hüsnü Karşın
Janset Paçal
Hilmi Özçelik
Gürsel Akay
