Başrolünde Juliette Binoche’nün yer aldığı film, yaşlı-genç ile gerçek-sanal arasındaki çatışma ekseninden hareketle ilerliyor. Claire(Juliette Binoche), eşi tarafından genç yeğeni Katia adına terk edilmiş, iki çocuk annesi, akademisyen bir kadındır. Yaşadığı travmatik deneyimden sonra sık sık terapiste giden Claire, geçmişte ve şimdide yaşanan olayları terapistine anlatırken bir yandan da seyirciye aktarmaktadır. Kendinden genç bir kadın uğruna ailesinin parçalanması, Claire’nin hayatındaki olayları yaş merkezli değerlendirmesine sebep olmuştur. Parçalanmış özgüvenini, yetersizliğini, yalnızlığını ve arzulanma isteğini giderebilmek adına kendinden yaşça küçük erkeklerle birlikte olmaktadır. Buna rağmen beklediği sevgi ve ilgiliyi bulamayınca, sorunun kaynağı olarak gözlerini yeniden yaş olgusuna çevirir. Ancak ‘yaş’ onun için aşılması ve kabullenilmesi gereken bir sorundan çok, kaçınılması gereken bir sorun halindedir.
Tatmin etmeyen gerçek yerine, yaratılan ideal gerçekliğin yapaylığında yaşamanın bireyleri daha çok mutlu ettiği sosyal medya platformları, günümüzde birçok insan gibi Claire için de alternatif bir hayat oluşturmasına yardımcı olmuştur. Bu platformlar aracılığıyla sanal oyun karakterlerinden farkı olmayan, kendilerine sınırsız bir karakter yaratımı içerisine giren insanlar kalıtsal, fiziksel ve sosyal tüm özelliklerini yeniden tanımlayabilmektedir. Kendi ideal varlıklarının yansıması sayesinde, gerçek hayatta elde edemediklerine ulaşan bireyler için sosyal medya platformları hem anlık mutluluklar veren hem de bağımlılık yaratan bir uyuşturucu işlevi görmektedir.
Oluşturduğu sahte bir Facebook hesabı sayesinde genç fotoğrafçı Alex ile tanışmaları, başlarda Claire için ciddi olmayan ancak gün geçtikçe genç görünmenin ve hissetmenin hazzı ile bağımlılık yaratan bir durum haline gelmiştir. Yalanlar üzerine inşa ettiği sanal kimliği ile Alex’te bir merak uyandıran Claire için, Alex’in yüz yüze görüşmek istemesi, kaçındığı kendi gerçeği ile de yüz yüze gelmesine sebep olacaktır. Ancak Claire için artık gerçeği hem itiraf etmek hem de kabullenmek için oldukça geçtir. Claire’nin yarattığı yalanlar sarmalı, içinden çıkılmasının güç olmasının yanında, aynı zamanda içinden çıkılması gereken bir durum olarak görülmemektedir. Sanal dünyanın kendisine vaat ettiği gençlik ve beğenilme arzusunun tatmini, diğer tüm olumsuzlukları görmezden gelmesine sebep olur.
Filmin bir alt metnini oluşturan toplumsal roller ve beklentiler de Claire’nin durumuna açıklık getirmek için okunabilir. Bir sohbet esnasında, erkeklerin genç kadınlarla birlikteliğinin normal göründüğü ancak aksinin pek olası görünmediğinin dile getirilmesi, Claire için hem küçük düşürücü bir hisse hem de bir meydan okumaya dönüşmüş olabilir. Genç-yaşlı ikiliğinin ağırlıklı olarak kadın bedeni üzerinden açıklanması, yaş alan bir kadın için travmatik bir duruma sebebiyet verebilir. Yaş almanın bir kadın için ‘’sorun veya kusur’’ olarak tasvir edilmesi günümüzde kozmetikten plastik cerrahiye kadar kadın bedeni algısına yönelik büyük bir endüstriye dönüşmüş durumda. Günümüzde sosyal medya platformlarında egemen güzellik algısına göre, özellikle kadınlara yönelik oluşturulmuş filtreler ile fotoğraf çekip paylaşılmasının, özünde Claire’nin yaptığı gibi sahte bir hesap açıp başkasının fotoğraflarını ve kişiliğini kullanmaktan hiçbir farkı bulunmamakta.
Safy Nebbou’nun yönettiği Celle Que Vous Croyez/Hangi Kadın; birey, toplum ve sosyal medya etkileşiminin birbirlerinde yarattığı duygusal ve düşünsel olumsuz etkilerine eğilen bir film olarak karşımıza çıkıyor.
