Kendini bir an olsun ciddiye almayan, dur durak bilmeyen dinamizmiyle sürükleyiciliğini doruğa çıkaran ve anbean kahkahaya gebe duruşuyla fark yaratan bir komediye eşlik etmeye ne dersiniz? Eğer cevabınız evetse, Happy Death Day 2U tam size göre bir iş!
2017 yılında ilk defa izleyicisi ile buluşan Happy Death Day, esasen hiç de özgün olmayan bir senaryoya sahip. Bill Murray’in sürekli olarak 2 Şubat sabahına uyandığı meşhur Groundhod Day’ini hatırladınız mı? Şu samimiyetiyle birçoklarının kalbini fetheden filmi! İşte, Happy Death Day Bill Murray’in bu şahane komedisinden esinlenen, ancak korku öğelerini de hikâyesine monte eden, gerilimi oldukça bol bir filmdi. E tabi, devamlı olarak aynı güne uyanma durumu olsa olsa bir kabus olabilirdi zaten. Hal böyle olunca, karşımızdaki filmin ilgi uyandırması da kaçınılmaz bir süreç halini aldı.
Gelgelelim 2019. İlk filmin beklenmedik başarısından sonra yapımcılar serinin ikinci halkası için kolları sıvamış ve Happy Death Day 2U’yu huzurlarımıza getirmiştir. Malum, ilk filmde tam da günümüz üniversite geçliğinin aşina olduğu, sevimsiz ve aykırı bir karakter olan Tree’nin tekrar tekrar dirilmesine şahitlik etmiştik. İkinci filmde de tema yine aynı. Ancak bu sefer işin içine katılan bilim kurgu sosu ve iyice doz aşımına uğrayan komedi ile birlikte!
Happy Death Day’in yıldızı ve seriyi tek başına sürükleyen ismi hiç kuşku yok ki Jessica Rothe. Onun güzelliğiyle beraber beliren maskülen tavrı Tree’yi seyir zevki oldukça yüksek bir karakter olarak konumluyor. Ancak itiraf etmek gerekir ki Happy Death Day 2U startını verdiğinde Tree’nin dakikalarının azalacağını ve senaryonun onu ikinci plana atacağını düşünmek pekâlâ mümkün. Çünkü hikâye, ilk filmde kısıtlı süreler alan ve bir yan rol olarak beliren Ryan’ın üzerinden ilerleyecekmiş izlenimi yaratıyor. Ancak tam da bu noktada film, sıkı bir manevrayla odağını Tree’nin üzerine kaydırarak onu tekrardan aynı güne uyanmak zorunda olduğu bir kâbusun tam ortasına bırakıyor. Bu da anlatının çekiciliğini zirveye taşıyan en önemli husus olarak beliriyor.
Happy Death Day 2U, ilk filmde Tree’nin neden aynı gün içine hapsolduğu konusunu yeterli miktarda açıklayamadığını düşünmüş olacak ki, bu sefer işin içine bilimi de katarak portfoyunu genişletme yolunu seçiyor. Ancak bu noktada sunduğu donelerin yetersiz kalması ve anlatının git gide bir bilim kurgu parodisine dönüşmesi senaryonun en büyük zaafı. Tabii burada da kendini izah etme zorunluluğuyla yaptığı ataklar, özellikle hikâyenin giriş bölümünde oldukça dağınık ilerlemesine sebebiyet veriyor. Ancak gözünüz korkmasın. Çünkü bu dur durak bilmeyen bu komedinin belki de tek negatif yanı bu!
Happy Death Day 2U’yu, ilk filmden ayıran yegâne husus komediye daha fazla ağırlık veriyor oluşu. Evet, Tree ile ilk tanışmamız gerilimi bol bir hikâyeyle olmuştu. Keza birçok korku filmine yaptığı şık göndermeler de cabası idi! Ancak film, serinin ikinci halkasında gerilim dozajına tamamıyla sırt çevirmiş ve oyalayıcı komedisine sarılmış bir şekilde karşımıza çıkıyor. Peki, bu kötü bir tercih mi? Asla! Nitekim Jessica Rothe’un ekran albenisi o kadar yüksek ki, onu dinamik bir macerada oradan oraya koşuştururken izlemek, eşi benzeri olmayan bir eğlenceyi de beraberinde getiriyor. Kızgın, içinde bulunduğu durumdan şikâyetçi ve devamlı olarak yeni bir çözüm yolu bulmak zorunda olan hırçın bir kadından bahsediyoruz! Sizce yapabileceklerinin sınırı var mı?
Filme genel bir yaklaşımda bulunduğumuzda, tekrara düşmesi mümkün bir senaryonun bizi beklediği aşikâr. Keza iki filmdir aynı temadan beslenen bir hikâye var ortada. Ancak Happy Death Day 2U, dinamik kurgusu ve kulakların pasını silen eğlenceli müzikleriyle, tekrara düşen anları bile o kadar eğlenceli şekilde sunuyor ki, hikâyenin büyüsüne kapılıp, öylece tebessüm etmek de kaçınılmaz bir süreç halini alıyor. Sonuç olarak karşımızdaki film, izleyicisini uzun uzadıya derin düşüncelere sevk etmek adına değil, oyalamak ve sinemaya gelenlere keyifli dakikalar geçirtmek adına yola çıkmış bir iş. Tam da bu noktada filmin amacına fazlasıyla hizmet ettiğini ve misyonunu ziyadesiyle yerine getirdiğini söyleyebiliriz.
Happy Death Day 2U, bir kez daha Tree’nin dur durak bilmeyen macerasının ortasına bizleri ışınlarken, bu sefer gerilimi ikinci plana itiyor ve komedi dozajını arttırarak oldukça dinamik bir mizahı huzurlarımıza getiriyor. Finale doğru hikâyesi tökezleyen, buna rağmen Jessica Rothen’un ayakları yere sağlam basan performansıyla izleyicisine su gibi geçen bir 100 dakika armağan eden film, basit ve ciddiyetten uzak anlatısıyla sıkı bir vizyon alternatifi; hepsi bu o kadar!
