Hansel ve Gretel… Tamam ben de çok istedim klasik masalların yapısını bozmayı… Hatta bozuldu da… Catherine Hardwick imzalı Kız ve Kurt’tan tutun, Rupert Sanders’in yönettiği Pamuk Prenses ve Avcı’ya kadar yapısı değişen masallar dünyası önümüzde uzandı.
Evet Hansel ve Gretel Kardeşler’in akışının diğer masalların aksine daha yüksek bir bozulma içerdiğini söyleyebilirim. Ama hikaye kardeşlerin filmin ismine de taşınan aksiyonları dışında sonrasında bir şey vaat etmiyor.
Evet babaları tarafından ormanda bir başlarına bırakılıp giden, sonrasında şeker ve çikolata kaplı evi fark eden ve kısa bir süre mutlu olan kardeşlerin, aslında bir cadının eline düştüklerini fark etmeleri ve sonrasında onu halledip cadı avcısı olmaları belli bir mantık içinde gayet doğru gibi duruyor.
Çok şeker yemekten şeker hastası Hansel ve kızkardeşi Gretel’in ormanda cadı avını başlatmaları, hikayenin aksiyona yaslanan anlatımı gerçekten de ayrıntıları boğuyor, eziyor ve hikayeyi aynı kalıplar içerisinden çıkamayan bir anlatıya dönüştürüyor. Tabii Gretel’in iyi kalpli bir dev Trol’le olan arkadaşlığı ve Hansel’in iyi cadıyla başlayan duygusal ilişkisi hikayeye açmaya çalışan yan kişilikler ama yine de hikayede tatmin etmeye bir şey var. Onun da anlatım olduğunu filmin tamamını kapsayan aksiyondan anlıyoruz.
O yüzden yapısı değişerek cadıyı kazana atan ama taa başından beri zaten iki kardeşi cadı avcısı yapan hikayenin kahramanlarını cadı avcısı olarak görmek biraz feminen dokularımızı zedelese de izliyoruz ama dediğim gibi olay örgüsü keşke biraz daha kapsamlı olsaydı.
Filmin sonunda bu filmin devamı gelir bir algı yarattı hafiften film ben de ama bu haliyle devamı pek fazla işlemez. Yani cadı avcılığı mevzusu nereye kadar gider bilemem… O yüzden Norveçli yönetmen Tommy Wirkola ve senaryo ortağı Dante Harper birazcık bizim sinemacılar gibi yapıp ilk fikrin peşine takılmışlar ama ne yazık ki pek geliştirememişler masalı… Jeremy Renner ve Gemma Aterton Hanel ve Gretel’e can verirken ne yazık ki performansları göz dolduramıyor. Hansel ve Gretel hikayesi klasik hikayeyi ters yüz ettiği sanırken onu başka kalıplarda boğuyor ne yazık ki! Filmin üç boyutlu olmasının diğer bazı filmlerdeki gibi hikayeye ve görsele pek bir katkısı yok, amaç çağa uydurmak olsun gibi olmuş biraz…